Page 26 - ELpoetry
P. 26
Λευτέρης Παχής
2539 - Το δέντρο
Είχα κι εγώ μια αγάπη που σήμαινε ζωή.
Μοίρασε ο χρόνος τις χαρές κι έγινα δέντρο δίκορμο,
Με ρίζες χαμένες και φύλλα μικρά και τεχνητά.
Όταν ησυχάζω, ανοίγω τα μάτια,
Θυμάμαι το τρέξιμο και τη συρροή,
Στέκομαι, όπως έχω μάθει τελευταία,
Και αναπολώ.
22
