Page 17 - BOOKS2

δεκεμβΡιος 2017

Η πανουκλα
αλμπΕρ καμυ μίκρο βίβλίο
ΕΚΔΟΣΕΙΣ καςΤανίωΤΗ γία μΕγαλα ονΕίρα
O πόλεμος -αυτή η «μαύρη πα- Ταςος λΕίβαδίΤΗς
νούκλα»- ξεσπά στην Eυρώπη. ΕΚΔΟΣΕΙΣ κΕδρος
H Γαλλία σπαράζει στις όχθες του «Έζησα μες στη ματαιότητα και
ςομ και του λουάρ, εκατομμύρια πάνω στον Ωκεανό…»
οι αιχμάλωτοι στα κρεματόρια. O κάπως έτσι ξεκινά να γράφει ο
πόλεμος κάνει πιο έντονο το χω- ποιητής, δημιουργώντας μια αυτο-
ρισμό, την απουσία, την αρρώστια, βιογραφία της γνώσης, που σκοπό
την ανασφάλεια. Mήπως όμως έχει να μας διδάξει τις κρυφές χα-
δεν είμαστε πάντα υπό απειλήν, ρές της ζωής αλλά και του ονείρου,
αποκομμένοι, εξόριστοι, σαρακο- του ανέφικτου ή έστω του μη πραγ-
φαγωμένοι όπως το φρούτο από ματοποιήσιμου.
το σκουλήκι; H «πανούκλα», το «Όμως, ακόμα δεν μπόρεσα να κα-
δεύτερο μετά τον «Ξένο» μεγάλο ταλάβω γιατί δεν πραγματοποιού-
μυθιστόρημα του Kαμύ, καταγρά- νται τα ανθρώπινα όνειρα.»
φει τη συμπεριφορά των ανθρώ- «Ώ ανεκπλήρωτο, που ακόμα κι
πων σ’ έναν κόσμο που μοιάζει όταν όλα μας εγκαταλείπουν εσύ
χωρίς σκοπό και μέλλον, σ’ έναν αφήνεις έξω από την πόρτα μας
κόσμο πνιγηρής επανάληψης και ένα μικρό γιασεμί.»
μονοτονίας. Kι αυτό που χαρακτη- «Ώσπου νύχτωνε και τ’ άστρα φώ-
ρίζει τους ανθρώπους δεν είναι τιζαν σιγά σιγά το ακατανόητο του
οι κινήσεις ή οι ομιλίες τους, δεν κόσμου.»
είναι η αυτοκρατορία της σάρκας Θα μπορούσαμε να κατηγοριοποι-
τους, αλλά οι σιωπές, οι κρυφές ήσουμε το βιβλίο του Τάσου λειβα-
πληγές τους, οι σκιές που ρίχνουν δίτη, αν υπήρχε τέτοια κατηγορία
στις προκλήσεις της ζωής. στο χώρο της λογοτεχνίας, τοποθε-
τώντας το στο ράφι του «ονείρου»,
παρέα ίσως με την «ερμηνεία των
ονείρων» του ςίγκμουντ Φρόυντ,
ή έστω να το ανακηρύξουμε ως
μια μπροσούρα για την παιδεία ή
ως ένα απόλυτο μανιφέστο για την
αγάπη της μάθησης και τον πόνο
της γνώσης.
«αλήθεια, θα μάθουμε ποτέ ποιοί
είμαστε; Όνειρα, φιλοδοξίες, επιθυ-
μίες, φόβοι» «πρέπει να βρω μιαν
απάντηση, σκεφτόμουν, αλλιώς εί-
ναι σα να μην έζησα»

15